تولد وبلاگم 11مهر91...نقاشی و طبیعت جزء دوست داشتنی ترین های من هستند. عاشق پاییزم ولی دلم میخواهد زندگیم رنگ و بوی کهنگی را هیچگاه حس نکند.باران رمز دلتنگی های من است...شب هیچگاه دلم را نزده چون در دلش رازهایی دارد بس ماورایی...در این کلبه ی کوچک اگر جایی حرفهایی شنیدی که از صندوقچه ی قلبم بیرون زده ...حق بردنش را داری امـــــــا با صدای من... چون آن صدای من است و حاصل تلاشم و اینکه سکوت من پر از فریادهای بی صداست! دلت نورباران خوش اومدی...